Marketing na Corona

Mensen zouden zich overal bewuster van worden, maar is dat wel zo? Bewust zijn is op zichzelf al een trend, ook voor de corona crisis. Niet alleen als mens, maar ook als merk. Purpose. Dat moet je hebben! Daar gaat je bedrijf mee groeien.

Onzin, als je het mij vraagt. Gezond verstand, daar kom je veel verder mee. Natuurlijk moet je als merk doen wat bij je past. Het bouwen van een merk is altijd al belangrijk geweest, anders ben je slechts een distributiekanaal. De hippe marketingterm 'purpose' gaat daarmee verder dan je merk, je product en je verhaal. Het gaat om iets terug doen in het verlengde van wie je bent als merk. Een boodschap die past in de gedachten van millenials en generation Z. Maar in de teloorgang van de financiële opwaartse stroom zien we ook dat purpose niet zo'n vast bestaan heeft als vaak wordt beweert. Hoe hard kun je purpose dan nog koppelen aan een merk? Purpose is dan eigenlijk; hetgeen wat bij je merk past in een mooier marketing verhaal gieten. Het breder uitdragen en er gebruik van maken om gelijkgestemden mee te krijgen op je merk. Dat maakt purpose niet belangrijk, maar zorgt voor een verscherping op je marketing die beter aansluit bij je doelgroep. Eigenlijk marketing 101 dus.

Is purpose dan onzin? Mits purpose ingebakken zit in je businessmodel niet. Echter zijn er onnoemelijk veel merken die niet gebouwd zijn op een doel, maar het doel hebben aangegrepen om zich beter te positioneren en dat weer los te laten als het hen uitkomt. Met gezond verstand vindt je het ware verhaal van je merk weer terug. De why in jouw organisatie is wel degelijk iets anders dan purpose hebben. De 'why' is namelijk van jou en je team, iets waarvan je voelt dat je graag werkt waar je zit. Daar krijg je karakter door en zoek je waarde in een gezamenlijke missie en visie.

Natuurlijk zijn mensen gevoelig voor marketing, dat is altijd al zo geweest. Anders was word-of-mouth niet zo'n krachtig middel en hadden mythes nooit bestaan. Maar met de toenemende mate aan bewustwording wordt het ook duidelijker dat, hoe meer communicatie aansluit bij de boodschap, hoe gerichter je daar iemand mee raakt. De cowboy kant van online marketing wordt daar de dupe van, waarbij juist wel weer kansen liggen voor het échte verhaal. Niet de clickbaits, maar de inhoud. Dat is wat telt. Niet dat ongemeende abstracte verhaal wat elk merk herhaalt om zich achter "the greater good" te scharen of de vijf tips die iedereen heeft om je "aan" te zetten. Denk aan iets dat bijzonder is, dat aansluit in herkenbaarheid en emotie. Content die aanstuurt op gevoel, een mooie ervaring, positieve energie of concrete kennis en toepassingen. Content die langer blijft hangen dat het korte 'thumb-stopper' moment op je tijdlijn.

Als consument gaan we post-corona een stuk financieel bewuster worden, is wat veel voorspellers beweren. Dat we elke euro bewuster gaan uitgeven, kiezen waar we ons geld aan besteden. Als je het mij vraagt denk ik dat dit een gevolg kan zijn, maar zeker niet de kern. Mensen denken allang niet alleen meer met hun portemonnee. Wel worden we ons veel bewuster, van een stukje fietsen, van het opsnuiven van (verse) buitenlucht, van vrijheid, van het genieten van sociale contacten, iets écht bewust meemaken. Belevenissen, ervaringen en genieten zijn dingen waar we ons veel bewuster van zijn geworden en dat zou best wel eens kunnen doorzetten.

Gaat de wereld dan zoveel veranderen? Nee, waarschijnlijk niet. Dit is namelijk een trend die al langer doorzet. Wellicht kunnen we nu beter de onzin eruit filteren en niet doen of we om alles geven, maar eerlijk zijn over de dingen waar we wel écht iets om geven. Het is een moment van relativeren, waarna je weer verder kunt met je eigen ontwikkeling en perspectief. Ook nu nemen we dat weer mee om ons te positioneren en hier sterker uit te komen. Daar worden we ons langzaam wel bewuster van.

Zouden we dan eindelijk die telefoons weer gaan gebruiken waar ze ooit voor bedoeld waren? Niet helemaal, maar wellicht kunnen we hem eens wat vaker in onze broekzak stoppen. Zijn we ons bewuster om zin van onzin te onderscheiden en zou onze FOMO (fear of missing out) langzaam minder kunnen worden. Gaan we wat meer terug naar de tijd dat we wat oog voor elkaar hadden. Zo kom ik tot de conclusie om een 'gouwe ouwe' weer van stal te halen. LITM, live in the moment. Dat wordt mijn nieuwe credo. En daar zouden best nog wel eens wat kansen kunnen liggen.

Geinspireerd door dit artikel? Laat ons weten wat je er van vindt, vinden we leuk!